Uzależnienie od seksu - nimfomania

Czy tak jest właśnie w przypadku życia zwyczajnych ludzi cierpiących na tę chorobę? Prawdopodobnie tak. Każdy z nas może sobie pomyśleć – co złego może być w uprawianiu seksu z obcą osobą? Przecież seks jest zdrowy, a kobieta nimfomanka to kobieta marzenie… To bardzo błędny tok myślenia. Te zaburzenie jest na tyle ciężkie, że potrzeba stosunku płciowego staje się najważniejszym priorytetem w życiu. Nie liczą się nawet potrzeby partnera – tak istotne w budowaniu związku. Poza tym dla osoby chorującej na tę przypadłość, równie istotne rzeczy takie jak namiętność, gra wstępna – po prostu nie mają racji bytu. Czy z osobą o takich preferencjach można zbudować głębszą relację? Odpowiedź nasuwa się sama… Nimfomania ma dwa główne czynniki, które ją powodują: psychologiczne oraz fizjologiczne. Może być skutkiem silnego urazy głowy lub choroby na tle psychicznym. Istnieje także możliwość, że powstawała w nas stopniowo przez lata, aż którego dnia postanowiła się ujawnić. Mogło być to spowodowane głębokimi kompleksami, co wiąże się z silną potrzebą dowartościowania się poprzez seks. Kolejnym powodem może być nieumiejętność radzenia sobie z ciężkimi i stresującymi sytuacjami, które – jak wiadomo nie od dziś – potrafią bardzo mocno wpłynąć na nasze życie. Tego typu czynników może być znacznie więcej i zaniechanie ich leczenia może pogłębiać stan choroby, co stanie się tragiczne w skutkach. Ludzie żyjący z tym zaburzeniem często nie zdają sobie sprawy, że mogą cierpieć na coś takiego – w ich mniemaniu po prostu lubą seks, nic więcej. Ich życie towarzyskie jest niczym skakanie z kwiatka na kwiatek i poszukiwania ciągłej uciechy cielesnej z przypadkowo napotykanymi ludźmi. Problem zaczyna się w momencie kiedy uświadamiamy sobie, że coś jest nie tak. Codzienne obowiązki zostają całkowicie przysłonięte przez własne chorobliwe pragnienia, kontrola nad własnym ciałem staje się niemożliwa, stajemy się coraz bardziej nerwowi i nie potrafimy się skupić na niczym innym. Tutaj zaczyna się prawdziwa walka o odzyskanie własnego życia. Jeżeli chora osoba nie podda się wystarczająco szybko opiece psychologicznej i leczeniu środkami farmakologicznymi, może to doprowadzić do prawdziwej tragedii. W większości przypadków nimfomania doprowadza do śmierci przez targnięcie się na własne życie. Życie z nimfomanką może być prawdziwą udręką jeśli nie będziemy starali się takiej osobie pomóc. I jak łatwo to zauważyć – bycie nimfomanką wcale nie jest przyjemne… Otoczenie bliskich i ich wsparcie przy tej wstydliwej chorobie jest zdecydowanie ważne, bo walka z nią sam na sam jest po prostu wyniszczająca.